2018 Mannes

Daar is-ie dan: stationshond Mannes! ‘We hebben ‘m met veel plezier gebouwd’

 

Assen – Hij is klaar. Mannes, de zes meter grote hond die straks ‘waakt’ over het stationsgebied in Assen. Bouwer Arie Doornekamp van Doornekamp Woodspecials in Waddinxveen: ‘Ik heb zelf vier kinderen en die zijn helemaal weg van Mannes. De hond heeft ook een vriendelijke uitstraling, hè. Wij hebben ‘m met veel plezier gebouwd.’

Zelden zal een kunstobject zóveel stof doen hebben opwaaien in de stad als vorig jaar, toen de kunstcommissie een ‘grote houten hond’ koos als ontwerp voor bij het station. Maar nu staat Mannes er. Zes meter hoog schiet de houten hond de lucht in in de werkplaats van Doornekamp Woodspecials in Waddinxveen.

Hout

Arie Doornekamp en zijn team  lieten het ontwerp van beeldend kunstenaar Q.S. Serafijn en architect Maurice Nio, dat straks voor het nieuwe stationsgebouw wordt geplaatst, de afgelopen maanden tot leven komen. Mannes is gemaakt van Accoya hout van de Radiata pine uit Nieuw-Zeeland, wat in Arnhem door middel van een acetylatie proces wordt omgetoverd tot duurzaam Accoya hout. Doornekamp: ‘Het voordeel van dit hout is, is dat het haast niet werkt door weersinvloeden. Dus het krimpt niet en het zet niet uit. En dat is wel zo fijn met het oog op mogelijke scheuren in het hout.’

Ja, Doornekamp weet van de felle discussies in Assen rond Mannes. Een hond had niets te maken met de stad, waarom moest dit kolossale en ook dure kunstwerk daar staan? En de eerste plaatjes lieten ook een dreigende, zwarte, haast dobermann pincher-achtige viervoeter zien. De kleur zwart werd ‘bruin met een rode gloed’, zoals Doornekamp het uitdrukt. Die aanpassing eiste de gemeente, omdat het geen groot visitekaartje mocht worden van de ontwerper van het stationsgebouw, De Zwarte Hond.

Stoom

Doornekamp: ‘Ik vind het een mooie hond geworden met een vriendelijke uitstraling die de mensen in Assen welkom heet.’ In het hout zijn gaatjes aangebracht. Als Mannes kinderstemmen ‘hoort’ (via detectieapparatuur), dan komt er stoom uit de gaatjes als groet.

Aanvankelijk zou Mannes ook nog beeldschermen in zijn buik krijgen. Camera’s in de stad zouden dan live-beelden naar die schermen versturen. Problemen met de privacy-wetgeving, te intensief technisch onderhoud en een grote kans op storingen zorgden ervoor dat de beeldschermen uiteindelijk werden geschrapt.

Na de bouwvak

Mannes wordt, denkt Doornekamp, ergens na de bouwvakvakantie naar Assen gebracht. In onderdelen – kop, romp, poten – en bij het station in elkaar gezet. ‘Het is niet de eerste keer dat we zoiets gedaan hebben, we maken wel vaker grote kunstobjecten. Maar het was voor ons toch wel bijzonder en heel leuk om Mannes stukje bij beetje te zien ontstaan.’

Als Mannes er eenmaal staat, is Maurice Nio de eerste tien jaar verantwoordelijk voor het onderhoud van de houten hond. Daarna moet de gemeente dat voor haar rekening nemen.

Tekst: Robbert Willemsen asser courant