Waterput is meer dan 700 jaar oud

Jaarringen van de eiken balken  geven leeftijd nauwkeurig aan Bij Drents Museum gevonden
ASSEN – De waterput, die in januari bij de bouw aan het Drents Museum onverwacht te voorschijn kwam, blijkt uit het begin van de vestiging van het klooster Maria in Campis te stammen. Het ver-moeden bestond al op grond van de zware constructie, maar het onderzoek van de jaarrin-gen van de eiken balken, waarop de stenen waterputbeschoei-ing rustte, heeft dat bevestigd.
Het hout stamt van eiken die in het jaar 1277 zijn gekapt.
Gedeputeerde Tanja Klip-Martin wilde dat de resten van de put, on-danks de beschadiging, zouden worden behouden. Een deel van het hout – de oudste restanten van het klooster en het begin van historisch Assen – zal na conservering tijdelijk op een passende plaats in het vernieuwde Drents Museum worden geëxposeerd.
Het Drents Museum staat op historische grond. Rond 1260 is vol-gens historische bronnen hier het cisterciënzerklooster Maria in Campis gebouwd.
Voor die tijd stond het klooster in de omgeving van Coevor-den, maar daar bleek het niet levensvatbaar. De nonnen heb-ben er amper 30 jaar gewoond. Uiteindelijk werd gekozen voor verhuizing naar een plaats die destijds Hassen werd genoemd, omschreven als een solitudo, een eenzame plek. Cisterciënzers zochten bij voorkeur de eenzaamheid op. Van dat oudste klooster, dat zeer waarschijnlijk in hout opgetrokken was, rest nagenoeg niets meer. Een brand verw oestte in 1418 een groot deel van de gebouwen. De herbouw zal geheel in steen zijn uitgevoerd. De waterput die in de winter van 2011 tevoorschijn kwam, is onder supervisie van de provin-ciaal archeoloog door amateur-archeologen van de Stichting Archeologie en Monument opgegraven, zover men van opgraven kan spreken bij een waterput die uit een betonnen wand steekt.
Door gebruik van ondergrondse bouwtechnieken is een betonnen wand dwars door de putresten heen gespoten.
Dat kwam aan het licht toen al het water uit de bouwkuip was gepompt. De inhoud van de diep ingegraven put was niet meer aanwezig, maar wel hebben de onderzoekers nog de resten van een houten wijn- of bierton aangetroffen die pal naast de waterput was ingegraven. De functie en exacte ouderdom daarvan zijn onbekend.
De archeologen vermoeden dat de waterput, die een diameter had van ca. 1,5 meter, in 1277 of het jaar daarop is aangelegd. Hoe de watervoorziening in de jaren tussen de bouw van het klooster en het slaan van deze imposante waterput was gere-geld, is onbekend. Mogelijk ging er nog een oudere waterput aan vooraf; deze heeft dan iets minder dan 20 jaar dienst gedaan.