In strenge winter 1978/1979 geboren ijzersterke formule houdt goed stand
Toernooi om veelbegeerde Asser Veteranen Cup viert zevende lustrum
ASSEN – Zaterdag wordt voor de 35-ste keer de aftrap verricht voor de alom bekende engewaardeerde As-ser Veteranen Cup. Een opvallend jubile-um, waarvan de geschiedenis begon in de strenge winter 1978/1979 was aanleiding voor een aantal veldvoetballers om in de zaal een balletje te gaan trappen. Het werd een onderling toernooi, waar alle Asser veldvoetbalverenigingen aan deelnamen.
De organisatie was in handen van Jan Houwing en Siep de Gries, die Luc Rengers aanzochten in de functie van wedstrijdleider en microfonist op te treden. Het werd een prachtig feest en dat was de reden om het jaar daarop tijdens de winterstop de zaal weer in te trekken. Een traditie was geboren.
Na tien toernooien in De Spreng haakten Houwing en De Gries af, evenals Freek Franken, die vijf jaar eerder toetrad tot de organisatie. Luc Rengers ging door en de Marsdijkhal werd de thuisbasis.
Van het begin af trok het toernooi veel toeschouwers. Veel oud-gedien-den met een prachtige toekomst achter zich kwamen in actie en in de jaren tachtig werd het toernooi omkleed met randactiviteiten. Een pauzewedstrijd tussen de profs van SC Veendam en FC Groningen trok een volle tribune, maar dat doen de veteranen ook.
Het Drents zaalvoetbalteam liet zich ook zien. Doelman van het Nederlands Elftal onder de zestien – Bas Roorda – verdedigde het doel tijdens de penaltybokaal voor C-junioren. Inmiddels is Bas na een succesvolle periode als profvoetballer nu teamleider bij de profs van FC Groningen.
Zelfs een team van prominenten met toenmalig burgemeester Masman in het doel, bond de strijd aan met bestuursleden van de clubs.
Aanvankelijk speelde het toernooi zich af in de vorm van een halve competitie, maar na enkele jaren werd een selectieteam toegevoegd, bestaande uit spelers van verschillende clubs, de Asser Veteranen Selectie. Onder leiding van Frits Gonlag en later Ben Manuputty presteerde de selectie bovengemiddeld en won veertien maal de grote cup. Dat record staat nog steeds en dat zal nog lang zo blijven. ACV won zeven keer.
Na 35 jaar beschouwt huidig organisator Luc Rengers het toernooi van groot belang door de saamhorigheid en getoonde sportiviteit.
Weliswaar gaat het er soms stevig om weg, maar er is ook een editie geweest, waarin op één wedstrijdavond welgeteld twee overtredingen werden gemaakt.
Naast de prachtige gelegenheid om elkaar de hand te schudden en geluk voor het nieuwe jaar toe te wensen, maakt het toernooi duidelijk, dat de clubs elkaar nodig hebben. De saamhorigheid die dat teweeg brengt, komt tot uitdrukking door de clubvlaggen, die tijdens de wedstrijddagen letterlijk aan elkaar zijn verbonden. “Daarnaast is het van minder belang wie de cup wint. Het bemachtigen van de Sportiviteitsprijs is minstens zo eervol”, aldus Rengers.
Landelijk kreeg het toernooi in 1997 aandacht door de toekenning van een prijs door de Stichting Sport, Tolerantie en Fair Play.