2003 eerbetoon Louis- Albert

Kostuumcentrale  maakt van Drents Museum weekend  lang ook podium voor theaterkunst

ASSEN –  Afgelopen weekend stond het Drents museum aan de Brink geheel in het teken van de viering van het 15-jarige jubileum van STAP, bij velen beter bekend als de “Kostuumcentrale”. Waren er op de avond vóór dit weekend al avondvoorstellingen, de zaterdag en zondag stonden werkelijke bol van de theatrale bezienswaardigheden.

Natuurlijk was de historische kledingshow ‘Vorstenhuizen van Europa’ de grote trekpleister. Maar ook de presentaties in de Statenzaal, de Balzaal en de GS-zaal waren een bezoek waard.

Fotograferen in het Museum is sinds kort echter volstrekt verboden. Na enig overleg en heen en weer geloop werd er voor het AsserJournaal evenwel een uitzondering gemaakt zodat de thuisblijvers via dit unieke beeldmateriaal toch nog een beetje kunnen meegenieten.

BIJZONDERE KOSTUUMS

 

Thuisblijvers, het zijn er veel geweest, getuige de magere opkomst bij de meeste shows op zaterdag. Zondag was dat na een trage aanloop echter beduidend beter.

Was de nadruk in de promotie van deze dag dan toch teveel gelegd op de bijzondere kostuums, die de medewerkers van STAP wilden demonstreren?
Waarschijnlijk wel, en dat is toch wel een beetje jammer voor alle noeste voorbereidingen die de pakweg 200 andere deelnemers hadden getroffen.

Maar liefst tien presentaties noemde het programma, waarvan de meeste zelfs twee of drie  keer werden uitgevoerd. Desondanks was het ook voor uw recensent te veel om alles te zien en horen.

OLIVIER TWIST

Dedication Dance, de dans- toneel groep van Jorine van Gelder had de herfstvakantie gebruikt om een ingekorte versie van ‘Oliver Twist’ in elkaar te zetten en daarin was men goed geslaagd.
Jorine kan steunen op een groep drijvende krachten in het gezelschap. Ester Drijver, student en lid van de “Theatergroep Vals Alarm’, bleek in staat om met twee repetities haar (dubbel-)rol met verve uit te voeren.
En dan dat jonge talent ‘Lisa Cats’. Schijnbaar volkomen ontspannen en trefzeker zette deze jeugdige artieste de rol van ‘Oliver’ neer. Het bezoek aan de al jaren bestaande groep ‘Capeau Claque’ uit Hoogeveen daarna, kwam bij mij over als een koude douche.

Natuurlijk was de kleding prachtig, natuurlijk was de beschikbare multifunctionele theatertrap in de Abdijkerk even simpel als doeltreffend en natuurlijk werd er goed gedanst.

GELUIDSBAND

Maar dan de muziek; dat alles via een geluidsband moet worden uitgevoerd is nog te begrijpen maar dat die muziek dan zo hard moet staan dat je zelfs zonder dansers en acteurs na afloop de neiging hebt ook te applaudisseren, dat geeft toch wel te denken.
Maar wat het meest opviel is dat de originele muziek werd gedraaid met de zingende artiesten, waarbij de playbackende danseres schijnbaar inspiratieloos haar lippen op de woorden trachtte mee te bewegen.

Dat had Jorine van Gelder toch wel beter georganiseerd.

Zij zocht en vond van de meeste nummers een instrumentale versie en liet die in de studio door haar eigen acteurs inzingen. Bij haar voorstellingen zong iedereen, inclusief de dansende koorleden (of de zingende dansers), de songs mee. Daardoor ontstond een veel natuurlijker en overtuigender indruk.

SELECTIE OPMARS

OpMars bracht de Statenzaal twee keer een selectie van haar meest aansprekende liedjes. Dat is hen gerust toevertrouwd.

De ‘ode aan Tokkel’ de ‘vleugels van Always’ en de naar mannen hunkerende overjarige deftige dames, een greep uit hun programma’s van de afgelopen jaren. Het is opvallend dat de samen-stelling van deze Asser groep al vijf jaar constant is gebleven. Naast het al aanwezige zangmateriaal (Pia Nieken) hebben ook de andere zeven leden hun vocale mogelijkheden flink opgepoetst.

SHANTYKOOR ZEIJEN

Het Shantykoor Zeijen is wellicht van alle Shantykoren in de omgeving de meest bezienswaardige. Er wordt niet zomaar een lied gezongen.
De hele entourage dwingt de toeschouwer zich aan boord te wanen van een zeewaardig schip. Voor alle nummers zijn er attributen beschikbaar en toneelposities ingestudeerd. Niet voor niets is deze club veel gevraagd bij diverse festivals en presentaties.

Zonder de niet bezochte voordrachten; (het Wagenspel, het huiskamertoneel, de dameszadelvereniging, een sprookje, de dansschool Dokman) te kort te willen doen sluiten we de beschouwing af met de kostuumpresentatie.

‘Vorsten en vorstinnen’ oogstrelend geheel

Albert Kool en Elze Gerritsen, zelf ook in gepaste galakleding, presen-teerden een goed informatief verhaal waarin een dertigtal Europese Vorsten en Vorstinnen uit heden en vooral verleden ten tonele werden gebracht.

Het werd een oogstrelend en boeiend geheel. Van jonge Willem III met Maria Stuart tot Juliana en Bernard en van Marie Antoinette en Hendrik VIII tot Elisabeth I. Te veel om op te noemen.
Opvallend was dat van de meeste prinselijke en koninklijke paren de mannelijke helft was thuisgebleven. K ennelijk heeft hun kleding minder creatieve impulsen aan het organise-rende en jubilerende STAP gegeven en gingen de gedachten vooral uit naar de imponerende kleding van de vrouwem .

GEDETAILLEERD

De kostuums waren zoveel mogelijk gedetailleerd nagemaakt van schilderijen en foto’s. Naar de stoffen werd in het hele land gezocht en dan niet te vergeten die prachtige pruiken en de mooie mensen die de kostuums wilden showen en als het even kon ook nog met hun lichaamsbouw en gezicht associaties konden oproepen met wat er in de geschiedenisboeken staat. Het werd een zeer geslaagd geheel.

Het pronkstuk van de ‘Kosturade’ was de nauwgezette kopie van de Kroningsjurk van Elisabeth I van Engeland. Liefst 1.200 arbeidsuren zijn in dit ‘museumstuk’ gestoken.
Maar liefst 25 kilo zwaar werd het en er werden 11.317 parels op de kleding aangebracht.  Het daverende applaus was een terechte bekroning op het werk van Louis Scheffer en Albert Kool.
***

Reportage in woord en beeld
PAUL WILLEMSEN