Herdenking 2007

mei Herdenking JWF Karzerne  2007  Programma -Koraalmuziek  Openingswoorden door  de dhs S. Hoekstra voorzitter 4 mei platform
Toespraak Commandant R.M.C.Noord    Declamatie mw A Steenstra  Hoornblazer “Geef Acht” – “Taptoe ” 2 min stilte -een couplet van het Wilhelmus.

Kransleggen door

4-1 R.I.  4-4 R.I    3-12 R.I.   5-1 R.I 3-1 R.I. 5-4  R.I.  1-12 R.I.  403  B.I. 1-1 R.I 426  B.I.
Plaatsvervangend Comadant R.M.C. Noord
Bond van Wapenbroeders
Vereniging Oud Korea Strijders
Vomi Drenthe en Groningen Vomi Friesland
Algemene vereniging Oud Personeel van Koninklijke Marine
BOSS Dutchbat 3

dhs S. Hoekstra
voorzitter 4 mei platform

L kol A.M.J. Wagemakers,
commandant van het Schoolbataljon

DSCF9562Dames en heren,

Toen ik in 1993 voor de eerste keer bij deze herdenking aanwezig was, trad ik op als paradecommandant en had de ceremonie een iets ander karakter dan nu. Een deel van de gevallenen van de eenheden die nu hier herdacht wordt, werd toen nog in de kazerne in Zuidlaren herdacht en in die tijd werd de gehele ceremonie georganiseerd en geleid door het  Provinciaal Militair Commando Noord. Inmiddels bestaan de kazerne en het PMC Noord niet meer en is de organisatie al sinds lang overgenomen door het 4 mei Platform. Vorig jaar was ik hier als voorzitter van de Kring 13e Regiment Stoottroepen Prins Bernard ter gelegenheid van de eerste deelname van de kring aan deze herdenking en vandaag ben ik hier dan, zoals dhr Hoekstra net al zei, ook nog eens aanwezig namens C-Regionaal Militair Commando Noord en ik vind het een hele eer dat ik het woord tot u mag richten.

Vandaag op 4 mei, de Nationale Dodenherdenking, denken velen onmiddellijk -en sommigen alleen maar- aan de slachtoffers, die vielen als gevolg van het Duitse geweld in de Tweede Wereldoorlog, maar de herdenking op deze plaats heeft een heel andere betekenis; het is een ceremonie ter nagedachtenis aan de gevallenen van de infanterieregimenten en -bataljons, die tussen 1945 en 1949 o.a. in deze kazerne werden opgeleid en geformeerd voorafgaand aan hun inzet in voormalig Nederlands Oost-Indie of sindsdien waar ook ter wereld. Bij dit laatste denken we dan aan Nieuw Guinea, Korea, Libanon, Bosnie, Irak en Afghanistan, waarbij ik er niet aan ontkom stil te staan bij het jongste slachtoffer, de korporaal Strik, die recent gesneuveld is in dienst van de vrede en veiligheid op de wereld, tijdens zijn missie in Uruzghan.

Eind jaren veertig zijn er gedurende vier jaar ruim 200.000 Nederlandse militairen ingezet in het voormalige Nederlands-Indie waarvan ruim 6200 sobats achterbleven op de erevelden. Voor hen die terugkeerden was er in de Nederlandse samenleving echter geen begrip en erkenning te vinden, terwijl uw langdurige inzet onder uiterst moeilijke omstandigheden plaatsvond en bij velen uiteindelijk een levenslange indruk hebben achtergelaten. Voor dit begrip en deze erkenning heeft u alsnog een jarenlange strijd moeten voeren, een strijd die pas sinds de jaren tachtig zijn vruchten begon af te werpen en o.a. resulteerde in de Nederlandse Veteranendag, die dit jaar voor de derde keer gehouden zal worden.

In 2001 heeft de toenmalige plv C-RMC Noord lkol Patist vanaf deze plaats opgeroepen om de veteranenfakkel over te dragen aan de jongeren, door te refereren aan het boek: ?Vertel het je kinderen, veteraan?. Door de deelname van de Kring 13 Regiment Stoottroepen Prins Bernard en het Reunieverband Dutchbat III van de BOSS is dat vanavond ook daadwerkelijk het geval. Met hun deelname worden alle gesneuvelde Stoottroepers in het algemeen, waaronder vele Indie-gangers, maar m.n. Raviv van Renssen en Jeffrey Broere in het bijzonder herdacht. Zij brachten in 1995 het hoogste offer tijdens hun inzet in Srebrenica.

Met het noemen van de Srebrenica-veteranen kom ik direct op de parallel met de Indie-veteranen. Ook zij kregen te maken met miskenning door de Nederlandse samenleving m.n. gevoed door de media. Op 4 december jl. kregen zij uiteindelijk erkenning in de vorm van het herinneringsteken en de onthulling van hun monument op deze appelplaats.

Veteranen en familie, voor de meesten van u ligt de uitzending weliswaar al ver achter u, maar u heeft allemaal op een of andere manier een band met hen die op de plaquettes achter mij staan vermeld.  Vandaag zijn wij hier verzameld om hen te gedenken. Zij brachten het hoogste offer, maar daarbij wil ik zeker niet diegenen vergeten, die weliswaar terug konden keren, maar door hun ervaringen wel voor het leven fysiek danwel psychisch gewond zijn geraakt.

Bersama Kuat!
L kol A.M.J. Wagemakers,  commandant van het Schoolbataljon

Meer foto’s klik hier