Afscheid

Drents Museum 3 uur in de middag. In nog een leege ruimte zou de  afscheid receptie van Annabelle plaats vinden.

Sinds het aantreden van Annabelle Birnie op 1 november 2012 heeft het Drents Museum ruim 800.000 bezoekers mogen ontvangen.

Hoogtepunten tijdens het directeurschap van Birnie zijn de grote tentoonstellingen De Dode Zeerollen (2013), Mummies (2014), Maya’s (2016) en de huidige tentoonstelling Peredvizhniki.

Voor mij was /is ze een warme vriendin geworden met ook fijne belangstelling voor mijn situatie. Met dubbele gevoelens zit ik daar op me rollator daar te wachten.

 

Een warm welkom  woord door Ellen ter Hofstege

Han Noten, voorzitter raad van toezicht: ‘Wij zijn erg blij voor Annabelle Birnie en wensen haar veel succes met deze nieuwe uitdaging bij het Amsterdams Fonds voor de Kunst. We zijn dankbaar voor de zeer waardevolle bijdrage die zij in de afgelopen periode aan het Drents Museum heeft geleverd. Intentie van de raad van toezicht is het huidige beleid te continueren, waaronder een sterke internationale programmering

 

Cornelis (Cees) Bijl  gedeputeerde  provincie Drenthe Sprak met warme woorden en bood namens de provincie Annabelle een prachtige foto aan.

 

Harry Tupan haalde warm vele anekdotes aan over de doortastendheid van Annabelle  tijden de vele reizen en de onderhandelingen.

Haalde ook het lied van Hans de Booij aan  Annebelle wat moet ik zonder jou. de tekening van Melvin spreekt voor zich.

Harry vroeg twee collega’s naar voren te komen,  Ja wat geef je haar gezamenlijk als afscheidscadeau. De maker was bekent het doek mocht onthult worden door de 2 collega’s

Harry ja het museum heeft een penning die ze uitrijkt aan mensen die iets bijzonders gedaan hebben voor het Museum.

 

Annabelle Birnie: ‘De afgelopen 4,5 jaar heb ik mij met ontzettend veel plezier ingezet voor het Drents Museum. Ik ben er trots op dat ik deel mocht uitmaken van de successen, tentoonstellingen en mooie publieksaantallen.’ een verassende krachtige toespraak .

Ja de blond lokkende jongeman die een beetje verstopt aan de zijkant op de trap zat. Sprong op nam zijn gitaar op en zong en speelde  hoe Ananbelle hiervan genoot zijn niet met woorden te bevatten.